ΝΤΡΟΠΗ σας χαρτογιακάδες για την δυσμενή διακριτική μεταχείριση των Εθελοντών Μακράς Θητείας!

ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ

ΓΡΑΒΑΤΟΦΟΡΕΜΕΝΑ ΤΣΙΜΠΟΥΡΙΑ

Τί σας έκαναν μωρέ Μαυρογιαλούρηδες και παρατρεχάμενοι, οι Εθελοντές - Εθελόντριες Μακράς Θητείας και τους αντιμετωπίζετε σαν εξώγαμα του στρατεύματος;

Τί σας έκαναν μωρέ σιτεμένα κουφάρια και μαλάκια της Διοίκησης, οι Εθελοντές - οι Εθελόντριες Μακράς Θητείας και τους αντιμετωπίζετε ως απόπαιδα της στρατιωτικής οικογένειας;

Τί σας έκαναν μωρέ αυτοί που αποτελούν την πρώτη γραμμή μάχης, τον σιδερένιο βραχίονα του κράτους, που αντί για σεβασμό και εκτίμηση της προφοράς τους, τους αντιμετωπίζετε ως αναλώσιμα υπαξιωματικάκια;

Τί σας έκαναν μωρέ αυτοί που επανδρώνουν μαζί με τους συναδέλφους τους άλλων κατηγοριών υπαξ-κων τα χαρακώματα των συνόρων, τις πίστες των αεροδρομίων, την πλοϊμότητα των πολεμικών μας πλοίων, τα οπλικά μας συστήματα και όλη την μαχητική δομή του στρατεύματος και τους έχετε απαξιώσει τα βαθμολογικά, μισθολογικά, συνταξιοδοτικά και ασφαλιστικά δικαιώματά τους;

* Με το νομικίστικο φαιδρολόγημα ότι αποτελούν άλλη κατηγορία υπαξ-κων και τα σου ’πα – μου ’πες, τους απαξιώσατε ιεραρχικά και κυρίως ηθικά με την προαγωγή σε βαθμούς αξ-κού των νεότερων τους εθελοντριών, με τις οποίες εργάζονται κάτω από τις ίδιες πραγματικές και νομικές συνθήκες, αφού παραβιάσατε βάναυσα την ιεραρχική δεοντολογία και την επιτασσόμενη από το άρθρο 4 του Συντάγματος ίση μεταχείριση, με την εσκεμμένη διακριτική πονηρονομία, έχοντες τελματώσει τους Εθελοντές – Εθελόντριες Μακράς Θητείας στον καταληκτικό βαθμό του ανθ-στού, με τα αντίστοιχα μειωμένα μισθολογικά, συνταξιοδοτικά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

* Με το άρθρο 16 του Ν.Δ/τος 398/74 καθορίζονται οι χρονικές προϋποθέσεις χορηγήσεως του εφ’ άπαξ βοηθήματος των Ταμείων Αλληλοβοηθείας Στρατού, Ναυτικού, Αεροπορίας, ορίζοντας μεταξύ των άλλων τα εξής:

«1. Εφ' άπαξ βοηθήματος δικαιούνται οι έχοντες δεκαετή τουλάχιστον συμμετοχήν εις το Ταμείον Αλληλοβοηθείας, εξαιρέσει των εν άρθρ. 17, παρ. 4 και 6, του παρόντος, αναφερομένων περιπτώσεων δι' ας παρέχεται βοήθημα και άνευ της προϋποθέσεως δεκαετούς συμμετοχής.

2. Οι έχοντες μικρότερον χρόνον συμμετοχής δικαιούνται εις απόληψιν ατόκως των πράγματι καταβληθεισών παγίων εισφορών.

3. Οι παραιτούμενοι, οι τιθέμενοι εις απόταξιν και οι οριστικώς εξερχόμενοι του Στρατεύματος μέτοχοι συνεπεία καταδίκης, μετά ή άνευ εκπτώσεως από του βαθμού, δικαιούνται βοηθήματος, εφ' όσον δικαιωθούν, παρά του Δημοσίου, συντάξεως.»

Παρά όμως τα ανωτέρω ισχύοντα για τις λοιπές κατηγορίες υπαξ-κων, για τους Εθελοντές – Εθελόντριες Μακράς Θητείας οι αγκιτάτορες των σκοπιμοτήτων έχοντες ακράτεια ανευθυνότητας με την διάταξη παραγράφου 3 άρθρου 11 του Νόμου 2936/2001, διαχώρισαν δυσμενώς με δεσμευτική διάταξη για την λήψη εφάπαξ βοηθήματος μόνο με συμπλήρωση 25 ετών πραγματικής υπηρεσίας τους Εθελοντές - Εθελόντριες Μακράς Θητείας ως εξής:

«3. Το δικαίωμα λήψης εφάπαξ βοηθήματος από τα Ταμεία αλληλοβοηθείας θεμελιώνεται μετά τη συμπλήρωση είκοσι πέντε (25) ετών πραγματικής υπηρεσίας.

Έξοδος εκ των τάξεων του στρατεύματος πριν τα είκοσι πέντε (25) έτη για οποιονδήποτε λόγο, εκτός των περιπτώσεων λόγω υγείας ή θανάτου, τους αποστερεί από το δικαίωμα λήψης εφάπαξ βοηθήματος»

Η διάταξη αυτή των οπαδών της εθνομηδενιστικής σχολής, είχε και έχει ως αποτέλεσμα οι μητέρες τριών (3) τέκνων Εθελόντριες Μακρά Θητείας που έλαβαν σύνταξη σύμφωνα με την κείμενη συνταξιοδοτική νομοθεσία στα 20 έτη πραγματικής υπηρεσίας, να χάσουν το δικαίωμα εφάπαξ βοηθήματος και να λάβουν επιστροφή κρατήσεων (ψιχία), ενώ αποταχθέντες από το στράτευμα των άλλων κατηγοριών υπαξ-κοι με 15 έτη υπηρεσίας λαμβάνουν εφάπαξ βοήθημα, το οποίο θα λάβουν και αυτοί που θα τεθούν σε απόταξη μέχρι το 2015.

Επαίσχυντη δηλαδή αντιμετώπιση από τον εσμό των λευκολαρίων και τις υπηρεσιακές μπουγελόφατσες της πολύτεκνης και προστατευόμενης από το Σύνταγμα οικογένειας.

* Με την παρ.1 άρθρου 15 του Νόμου 1513/85 ορίζεται ότι :

«1. Οι αποδοχές και κάθε είδους παροχές των οπλιτών με πενταετή υποχρέωση υπόκεινται στις ίδιες κρατήσεις, που προβλέπονται για τους μόνιμους υπαξιωματικούς.»

Σύμφωνα με την άνω διάταξη οι Εθελοντές Μακρά Θητείας κατά το διάστημα 1985 έως 1992 που διετέλεσαν Εθελοντές Πενταετούς Υπηρεσίας (ΕΠΥ) κατέβαλαν την προβλεπόμενη κράτηση 4% επί των αποδοχών που ελάμβαναν, δηλαδή του βασικού μισθού, της προσαύξησης ευδοκίμου παραμονής, του επιδόματος πολυετούς υπηρεσίας και του επιδόματος εξομαλύνσεων διαφορών μισθολογίου, εφόσον το τελευταίο επίδομα υπολογίζετο στο χορηγούμενο εφάπαξ βοήθημα των μετόχων των Ταμείων Αλληλοβοηθείας.

Παράλληλα ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ και ΕΤΕΑΜ κατέβαλαν εισφορά εργαζομένου το 1985  4,75% των λαμβανομένων αποδοχών, από την 1/10/90  5,25%, από την 1/7/91  5,75%, την 1/1/93  6,67%.

Με την αριθμ. πρωτ. 27135/0092/17-2-11 Εγκύκλιο του Υπουργείου Οικονομικών αναζητήθηκαν οι άνω ασφαλιστικές εισφορές που καταβλήθηκαν στο ΙΚΑ, κατά το μέρος που αφορούν κύρια σύνταξη αποδοθείσα στο Δημόσιο και κατά το μέρος που αφορούν επικουρική σύνταξη στα οικεία Μετοχικά Ταμεία (ΜΤΣ, ΜΤΝ, ΜΤΑ).

Έτσι απλά τα Μετοχικά Ταμεία ενεθυλάκωσαν παράνομα τις εισφορές στο ΙΚΑ 6-7 ετών των ΕΠΥ- ήδη ΕΜΘ που τους ανήκουν και έπρεπε να επιστραφούν σ’ αυτούς.

Δεν σταμάτησαν όμως μέχρι εδώ την διακριτική μεταχείριση των Εθελοντών - Εθελοντριών Μακράς Θητείας τα γραβατοφορεμένα τσιμπούρια, μετά 23 έτη από τη κατάταξη των ΕΜΘ, οι τυμβωρύχοι παρερμηνεύοντες την παρ 1^α άρθρου 8 του ΝΔ 398/74 που ορίζει ότι: «Μέτοχοι των Ταμείων τυγχάνουν υποχρεωτικώς οι εν ενεργεία μόνιμοι Αξιωματικοί, Ανθυπασπιστές και Υπαξ-κοι των αντίστοιχων Κλάδων» και με αιτιολογία την αριθμ. 299/2008 Γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, ζητούν πρόσθετη κράτηση πλέον του 4% που κατέβαλαν επί των αποδοχών τους και ποσοστό 2% που θα εισπραχθεί είτε με εφάπαξ παρακράτηση από τον δικαιούμενο εφάπαξ βοήθημα κατά την πληρωμή του, είτε μηνιαία παρακράτηση από την μισθοδοσία επί των αποδοχών τους, καθ’ όλο το διάστημα που οι ΕΜΘ διετέλεσαν Εθελοντές Πενταετούς Υπηρεσίας, διότι λένε ότι δεν είχαν κατά το άνω διάστημα την ιδιότητα του μονίμου υπαξ-κου και ως εκ τούτου η καταβαλλόμενη κράτηση αποτελούσε πόρο των Ταμείων και όχι κράτηση μετόχων των Ταμείων, ως εκ τούτου δε έχουν υποχρέωση της πρόσθετης κράτησης που αναφέρεται στο τελευταίο εδάφιο της παρ.2 άρθρου 15 του Νόμου 2936/2001 όπως αυτή αντικαταστάθηκε με το άρθρο 7 του Νόμου 3257/04 και είναι αυτή του άρθρου 10 παρ.4 του Ν.398/74, σύμφωνα με την αριθμ. 398/74 Γνωμοδότηση.

Αν όμως η τυμβωρυχία και ο κανιβαλισμός των ΕΜΘ από τους παπαδοκεφτέδες είχε αντικειμενικά νόμιμα κριτήρια, θα λάμβαναν υπόψη την αριθμ.87/90 Γνωμοδότηση της Συνέλευσης Προϊσταμένων Νομικών Διευθύνσεων, η οποία γνωμοδότησε ότι οι κατ’ επάγγελμα στρατιωτικοί, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και οι Εθελοντές και οι ανακαταταγμένοι, είναι Μέτοχοι του Ταμείου σε αντίθεση με εκείνους που εκπληρώνουν τις στρατιωτικές τους υποχρεώσεις δηλαδή τους κληρωτούς και έφεδρους, οι οποίοι δεν είναι μέτοχοι του Ταμείου, η κράτηση των οποίων αποτελεί αυτή και μόνο πόρο του Ταμείου, όχι όμως και εκείνων εκ των Εθελοντών Εφέδρων και Ανακαταταγμένων υπαξ-κων, οι οποίοι καθ΄ οιονδήποτε τρόπο (π.χ. μεταγενέστερη μονιμοποίηση) παρέμειναν επί μακρόν μέχρι την συνταξιοδότησή τους από το Δημόσιο… όπως δηλαδή οι Εθελοντές Μακράς Θητείας .

Σχετικά άλλωστε υπήρξε κατηγορηματικός ο τότε ΥΕΘΑ, ο οποίος με το αρ. Φ.900^α/1323/26-11-1996 έγγραφό του προς την Βουλή των Ελλήνων (Δνση Κοινοβουλευτικού Ελέγχου) επί σχετικής ερωτήσεως του βουλευτού κ. Ι. Λαμπρόπουλου, ανέφερε τα εξής :

«Πρέπει να σημειωθεί ότι η παραπάνω κατηγορία Στρατιωτικού Προσωπικού απολαμβάνουν όλων των δικαιωμάτων που απορρέουν από τη στρατιωτική τους ιδιότητα, ήτοι δικαιούνται τόσο εφάπαξ όσο και μέρισμα σύμφωνα με τις διατάξεις των Ασφαλιστικών τους Ταμείων αφού θεωρούνται μέτοχοι του Μετοχικού Ταμείου Στρατού (ΜΤΣ) καθώς και του Ταμείου Αλληλοβοηθείας Αξιωματικών Στρατού (ΤΑΑΣ)».

ΝΤΡΟΠΗ σας χαρτογιακάδες για την δυσμενή διακριτική μεταχείριση των Εθελοντών Μακράς Θητείας. 

 

Ολίγην αιδώ νεκροθάφτες της Εθνικής ομοψυχίας.

Ολίγην αιδώ τυμβωρύχοι.

Την απάντηση των ΕΜΘ θα την αναζητήσετε στην κάλπη στις επόμενες εκλογές ,100000 ψήφοι κατ ελάχιστο, οι οποίοι επίκειται να μην συμμετάσχουν ή δεν θα στηρίξουν τα κόμματα εξουσίας.

<<Προδότης δεν είναι μόνον αυτός που φανερώνει τα μυστικά της πατρίδος του στους εχθρούς ,αλλά και εκείνος που ενώ κατέχει δημόσιο αξίωμα , εν γνώση του δεν προβαίνει στις απαραίτητες ενέργειες ,για να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων πάνω στους οποίους άρχει...>>

Θουκυδίδης (460-398 π.Χ.)

12/9/2013

Γιώργος Εμμανουηλίδης

Δικηγόρος

'Ανιση Μεταχείριση Προσωπικού Ενόπλων Δυνάμεων

Κύριε Υπουργέ η διάκριση σε βάρος των ΕΜΘ εν ενεργεία δεν έχει τέλμα 20000 ΕΜΘ και μαζί οι οικογένειες τους περί τις 100000 λαού   αναμένουν να δώσετε επιτέλους  τέρμα στις εις βάρος τους αδικίες και στα δίκαια αιτήματα, τους βαθμολογικού θέματος και ΕΛΟΑΣ-Ν-Α.

Γ.ΕΜΜΑΝΟΥΗΛΙΔΗΣ

Κύριε Πρωθυπουργέ ! Δίκαιη Ορθή και βάση του Συντάγματος λύση ζητούν οι συγγενείς και φίλοι των ΕΜΘ

Κ. Πρωθυπουργέ,

Είμαι συγγενής (1) Εθελοντού Μακράς Θητείας (ΕΜΘ) στην ΠΑ,ΠΝ,ΣΞ (2) ο η οποίος έχει πολλά χρόνια υπηρεσίας.

Έχουμε βαρεθεί να τον βλέπουμε με τα ίδια διακριτικά βαθμού επί πολλά έτη.

Δεν γνωρίζαμε πού οφείλεται αυτό, αν δηλαδή ήταν κανένα απείθαρχο και κακοποιό στοιχείο ή ήταν αυτό που λέει, ότι δηλαδή δεν προβλέπεται προαγωγή για την κατηγορία του.

Τον ίδιο προβληματισμό είχαν και οι συγγενείς και οι φίλοι μας που θεωρούσαν ότι έχει προβλήματα με την υπηρεσία και γι’ αυτό δεν προάγεται, αφού κάθε υπάλληλος και κάθε στρατιωτικός έχει προαγωγική εξέλιξη.

Αναγκάσθηκα να απευθυνθώ σε συναδέλφους του και σε γείτονά μας Αξκο Εν ενεργεία και τότε με έκπληξη πληροφορήθηκα ότι όταν μπήκε στο Στράτευμα (3) θα είχε εξέλιξη και θα γινόταν Αξκος γιατί είχε προσόντα, ανήκει στην κατηγορία των «παρακατιανών» του στρατεύματος που με 35 χρόνια υπηρεσίας θα πάρει μόνο τρεις βαθμούς και ποτέ δεν πρόκειται να γίνει Αξκος.

Πληροφορήθηκα ακόμα ότι κατηγορία γυναικών Εθελοντριών όπως μου είπαν και άλλη κατηγορία Υπαξκων Εθελοντών νεότεροι τους και με λιγότερα χρόνια υπηρεσίας με τα ίδια προσόντα προάγονται σε Αξκους και τους έχουν υποσκελίσει ιεραρχικά.

Κύριε Πρωθυπουργέ ,

Επειδή στεναχωρήθηκα πολύ με τα όσα άκουσα, επικοινώνησα με γονείς συναδέλφων ΕΜΘ και διαπίστωσα αγανάκτηση και πικρία για την αδικία που έγινε και συνεχίζεται εις βάρος των Εθελοντών Μακράς Θητείας.

Δεν ξέρουμε τι άκρες και τι διασυνδέσεις πολιτικές ή μη είχαν οι Εθελόντριες και οι Εθελοντές Υπαξκοι και εξελίσσονται σε Αξκους.

Πληροφορήθηκα βέβαια ακόμη ότι το θέμα της προαγωγικής εξέλιξης των Εθελοντών Μακράς Θητείας έχει τεθεί στην Ολομέλεια της Βουλής και ο προηγούμενος Υπουργός Άμυνας είχε επιφυλαχθεί για την επαναφορά του.

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Οι υπηρετούντες σήμερα Εθελοντές Μακράς Θητείας αριθμούν περί τις 20.000, με τις οικογένειές τους αριθμούν περί τις 100.000.

Η προαγωγική τους εξέλιξη αντίστοιχη με των Εθελοντριών Υπαξκων και των Εθελοντών, η οποία δεν έχει καμία οικονομική επίπτωση διότι λαμβάνουν μισθολογική προαγωγή επόμενου βαθμού, αλλά μόνο ηθική αποκατάσταση και αξιοπρεπή αντιμετώπιση τους, θα τους απαλλάξει από τον βραχνά της αδικίας και της απαξίωσης που φωλιάζει στις καρδιές τους για πολλά έτη.

Παράλληλα δε με αναπτερωμένο το ηθικό θα πολλαπλασιάσουν την υπηρεσιακή τους απόδοση.

Εύλογο ότι η Κυβέρνηση που θα τους βγάλει από το τέλμα της απαξίωσης θα τύχει της αντίστοιχης ευγνωμοσύνης τους.

Σας εύχομαι υγεία, ορθή και δίκαιη κρίση.

Με τιμη

(4)

ΟΔΗΓΙΕΣ

1. Αναγράφεται ο αντίστοιχος αποστολέας συγγενικού ή φιλικού προσώπου για την μη παράβαση ιεραρχίας από ΕΜΘ ή Εν ενεργεία Στρατιωτικο γενικά.

(2)και (3) Αναγράφεται ο αντίστοιχος Κλάδος που υπηρετεί
(4) ΥΠΟΓΡΑΦΗ και ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ ΑΠΟΣΤΟΛΕΑ

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΦΑΚΕΛΟΥ

ΑΠΟΣΤΟΛΕΑΣ ΜΕ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΔΝΣΗ ,ΤΚ ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΟΛΗ

ΔΝΣΗ ΠΑΡΑΛΗΠΤΗ

ΩΣ Ακολούθως

Κ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ

κ. Α. ΣΑΜΑΡΑ Μέγαρο Μαξίμου

            Ηρώδου Αττικού ΤΚ 10674

            ΑΘΗΝΑ

Γ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛΙΔΗΣ

ΘΕΡΕΤΡΑ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ

Σοβαρά κονδύλια έχουν διατεθεί κυρίως από τα Μετοχικά Ταμεία για τα θέρετρα των αξκών και καλώς διετέθησαν, γιατί είναι ο μόνος χώρος αναψυχής για την πλειονότητα των αξκών, μη έχοντες διαχρονικά οικονομική δυνατότητα σε άλλου είδους χώρους αναψυχής.

Τίποτα όμως ψιχία δεν περισσεύουν προκειμένου να δημιουργηθούν υποφερτά θέρετρα και για τους υπαξιωματικούς;

Ποια λογική, ηθική και νομικίστικη δολιχοδρομία προβλέπει την ύπαρξη εξοπλισμένων παραθεριστικών κέντρων (μοτέλ, μπανγκαλόου κλπ.), ΜΟΝΟ για τους αξιωματικούς, τις οικογένειες των αξιωματικών και τους φιλοξενουμένους των αξιωματικών;

Ο φερόμενος ως δημοκρατικός τρόπος ζωής μας και ο καταστατικός χάρτης, δεν απαγορεύουν τέτοιες διακρίσεις για τους εργαζομένους με όμοιες συνθήκες;

Μήπως οι διοικούντες θεωρούν ότι οι υπαξιωματικοί έχουν οικονομική ευχέρεια και δυνατότητα άνετης ψυχαγωγίας, ή μήπως θεωρούν ότι το προαναφερόμενο απ' αυτούς έργο δεν είναι κοπιώδες και δεν υπάρχει ανάγκη αναψυχής;

Επειδή πιστεύω ότι όποια διακριτική αντίληψη και αν υπάρχει στην ψυχαγωγία των αξιωματικών και υπαξιωματικών είναι πια ξεπερασμένη, γι’ αυτό και θεωρώ απαράδεκτη την αδιαφορία των αρμοδίων στο σοβαρό θέμα της αναψυχής των υπαξιωματικών και αντίθετη με τον ισοπεδωτικό τρόπο ζωής της αληθινής δημοκρατίας.

Γεώργιος Εμμανουηλίδης

ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΥΣ

ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΥΣ

Το δικαίωμα δημόσιας κριτικής και τα θεμιτά όριά του, είναι οπωσδήποτε ένα σοβαρό θέμα που απασχολεί τους στρατιωτικούς και την υπηρεσία, και το οποίο απαράδεκτα παραμένει χωρίς τις δέουσες οδηγίες διευκρινίσεως από τους αρμόδιους φορείς.

Το δικαίωμα αυτό βέβαια έχει πάρει ήδη κάποια μορφή με την κρατούσα νομολογία των διοικητικών δικαστηρίων, πλην όμως ελάχιστοι είναι αυτοί οι οποίοι γνωρίζουν σχετικά, γι' αυτό και θα αναφερθώ με την επιβαλλόμενη συντομία.

Η παραγρ. 1 του άρθρου 14 του Συντάγματος ορίζει ότι: «έκαστος δύναται να εκφράζει και να διαδίδει προφορικώς, εγγράφως και δια του τύπου τους στοχασμούς του, τηρών τους νόμους του Κράτους».

Η άνω συνταγματική διάταξη θεσπίζουσα το δικαίωμα ελευθέρας εκδηλώσεως σκέψεως και γνώμης, κυκλοφορίας ιδεών, γνώσεων ή πληροφοριών και ασκήσεως κριτικής με γραπτό ή προφορικό λόγο έχει εφαρμογή για κάθε πολίτη, ανεξάρτητα από την ιδιότητα του ως ιδιώτου, δημοσίου πολιτικού ή στρατιωτικού.

Το δικαίωμα αυτό περιλαμβάνει ασφαλώς και την ελευθερία εκφράσεως της γνώμης τους για τα θέματα που ανάγονται στην επαγγελματική τους κατάσταση.

Βέβαια μπορούν να επιβληθούν ορισμένοι περιορισμοί στους στρατιωτικούς που συνδέονται με το κράτος με μια «ηθελημένη ειδική σχέση εξουσιάσεως» και που υπόκεινται σε ειδικό καθεστώς πειθαρχίας, όμως οι περιορισμοί αυτοί επ΄ ουδενί επιτρέπεται να φθάσουν σε βαθμό που άμεσα ή έμμεσα να καταργούν ή ν’ αποδυναμώνουν το ατομικό τούτο δικαίωμα τους.

Οι περιορισμοί αυτοί είτε προβλέπονται από ρητές νομοθετικές διατάξεις είτε εφ' όσον δεν υπάρχει ειδική νομοθετική ρύθμιση, προκύπτουν από την ίδια τη φύση της στρατιωτικής σχέσεως, δεν μπορεί να καταλήγουν στην απαγόρευση ασκήσεως δημόσιας κριτικής των ενεργειών κρατικών οργάνων, οι οποίες αφορούν θέματα που άπτονται της εν γένει προαγωγικής και μισθολογικής τους καταστάσεως.

Ούτε επίσης μπορεί να στοιχειοθετήσει πειθαρχικό παράπτωμα η άσκηση τέτοιας κριτικής, υπό την προϋπόθεση όμως ότι θα πραγματοποιείται με την επιβαλλόμενη από την ιδιότητα του στρατιωτικού διακριτικότητα και γλωσσική εγκράτεια και με την μη χρησιμοποίηση - επίκληση ανακριβών στοιχείων, τα οποία γνώριζε ο στρατιωτικός ή δεν κατέβαλε την απαιτούμενη επιμέλεια για διαπίστωση της ανακρίβειας τους, ως επίσης και με την μη χρησιμοποίηση υπηρεσιακών απορρήτων.

Έτσι με γνώμονα τα παραπάνω όρια του δικαιώματος ελευ­θέρας εκφράσεως το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών δέχθηκε ότι:

— Η σύνταξη και εκτύπωση ενός επικριτικού σχόλιου για κάποιο νομοσχέδιο, που αφορούσε την ενοποίηση επετηρίδων των αξιωματικών της Πολεμικής Αεροπορίας, οι οποίοι, όπως και ο ίδιος, προέρχοντο από τις σχολές υπαξιωματικών του σώματος, το οποίο δημιουργούσε επιπτώσεις στην επαγγελματική του σταδιοδρομία, ως επίσης και η εμμέσως πλην σαφώς αποδιδόμενη σ’ αυτόν πρόθεση να καταστήσει γνωστές τις επί του θέματος σκέψεις του σε τρίτα πρόσωπα, ανεξάρτητα εντός ή εκτός της υπηρεσίας, συνιστά άσκηση του συνταγματικώς κατοχυρωμένου ατομικού δικαιώματος της ελευθέρας εκφράσεως της γνώμης του.

• Η σε εφαρμογή της παραγρ. 1 άρθρου 26 του ισχύοντος Συντάγματος που ορίζεται ότι: «Η νομοθετική λειτουργία ασκείται από την Βουλή και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας» και της παραγρ. 2 άρθρου 51 του ιδίου Συντάγματος που ορίζεται ότι: «Οι Βουλευτές αντιπροσωπεύουν το Έθνος», ενημέρωση των βουλευτών ως αντιπροσώπων του Έθνους και μελών του νομοθετικού Σώματος, σε θέματα σχετικά προς το νομοθετικό έργο της Βουλής, δεν αποτελεί για τον Έλληνα αξιωματικό - υπαξιωματικό «πλάγιο μέσο» (δηλαδή ενέργεια ή μεθόδευση εκ μέρους αξιωματικού - υπαξιωματικού για την απόκτηση εύνοιας ή για την πρόκληση ή ματαίωση υπηρεσιακής ενέργειας για επίλυση ατομικού προβλήματος ή ικανοποίηση προσωπικού χαρακτήρος επιδιώξεως αυτού ή τρίτου), ούτε δύναται να χαρακτηρισθεί ως πειθαρχικό παράπτωμα και παράβαση οιασδήποτε κοινής νομοθετικής διατάξεως, εφ' όσον δεν γίνεται κατά τρόπο ασυμβίβαστο προς την ιδιότητά του και εφ’ όσον αναφέρεται σε θέματα γενικής φύσεως.

Γιώργος Εμμανουηλίδης

ΣΤΕΓΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥΣ

ΣΤΕΓΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥΣ

Από το 1950 που συστάθηκε ο ΑΟΟΑ μέχρι σήμερα, περά­σανε κυβερνήσεις όλων σχεδόν των πολιτικών παρατάξεων και των κοινωνικών συστημάτων, καμιά λοιπόν δεν αντελήφθηκε τα στεγαστικά προβλήματα των υπαξ/κών ή μήπως θεωρούν ότι μοναδική κατοικία του υπαξιωματικού είναι ο στρατώνας και το φυλάκιο;

Σε ποιά λογική, νομική και ηθική φόρμουλα βασίστηκαν οι εκάστοτε κυβερνήσεις «όλες δημοκρατικές» και παραβίασαν τις βασικές σ’ όλα τα ισχύοντα συντάγματα επιταγές «των ίσων δικαιωμάτων και υποχρεώσεων» και «της ίσης μεταχειρίσεως» και παρεχώρησαν μέσω του ΑΟΟΑ μόνο στους αξιωματικούς, πολυτελείς κατοικίες και διαμερίσματα με λίαν επωφελείς όρους, προνομιακές οικοπεδικές εκτάσεις και πολύ χαμηλότοκα δάνεια για την στεγαστική τακτοποίηση τους, ως επίσης παρεχώρησαν στον ΑΟΟΑ δωρεάν προνομιακά οικόπεδα του Δημοσίου και τον πριμοδότησαν με ποικίλες ατέλειες και απαλλαγές (τέλη, φόρους, δικαιώματα τρίτων κλπ.) σε σημείο μάλιστα που ο ΑΟΟΑ να εκτραπεί του νομοθετημένου σκοπού του, ως φορέως στεγάσεως των αξιωματικών και να κινείται με κίνητρα δημιουργίας περιουσίας;

Κάποια κυβέρνηση θα πρέπει επί τέλους να εφαρμόσει έμπρακτα τις εξισωτικές δημοκρατικές αρχές και να μεριμνήσει και για τις έντονες οικογενειακές στεγαστικές ανάγκες των υπαξιωματικών, οι οποίοι μάλιστα επειδή υπολείπονται σε μισθό των αξιωματικών έχουν μεγαλύτερη την ανάγκη της υπηρεσίας.

Γιώργος Εμμανουηλίδης

ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΜΑΚΡΑΣ ΘΗΤΕΙΑΣ Εισφοροδότες Είλωτες !!

ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΜΑΚΡΑΣ ΘΗΤΕΙΑΣ

Εισφοροδότες Είλωτες

Η παρ. 1 άρθρου 15 του Νόμου 1513/85, η οποία διακελεύει:

«Οι αποδοχές και κάθε είδους παροχές των οπλιτών με πενταετή υποχρέωση υπόκεινται στις ίδιες κρατήσεις που προβλέπονται για τους μόνιμου αξκούς».

σε συνδυασμό:

- Με την παρ. 4 άρθρου 13 του Νόμου 1848/89, η οποία διακελεύει:

«4. Μετά την λήξη της πενταετούς υποχρέωσής τους όσοι επιθυμούν μπορούν μετά από αίτησή τους να παραμείνουν στις Ένοπλες Δυνάμεις με τον βαθμό που φέρουν ως Εθελοντές Μακράς Θητείας μέχρι την συμπλήρωση 35ετούς συντάξιμης υπηρεσίας και εξελίσσονται βαθμολογικά μέχρι το βαθμό του ανθυπασπιστή, μισθολογικά δε μέχρι το βαθμό του Λοχαγού και των αντιστοίχων των άλλων Κλάδων».

- Με την παρ. 1 του Π.Δ. 21/91, η οποία διακελεύει:

«Οι Εθελοντές – Εθελόντριες Μακράς Θητείας εξομοιώνονται μισθολογικά με τους εν ενεργεία μονίμους ομοιόβαθμους τους».

- και με την παρ. στ άρθρου 6 (Μισθολογική προαγωγή Εθελοντών – Εθελοντριών Μακράς Θητείας) του Π.Δ. 21/1991, η οποία διακελεύει:

«στ. Με την συμπλήρωση 33 ετών συνολικής πραγματικής υπηρεσίας προς Λοχαγούς και αντίστοιχων των άλλων Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων».

δημιούργησαν εύλογα στους Εθελοντές Μακράς Θητείας ότι έχουν τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις προς τα Μετοχικά και Επικουρικά Ταμεία (ΤΑΣ – ΤΑΣΑ – ΤΑΝ) για τα οποία άλλωστε τους εγένοντο κρατήσεις ισόποσες με τις άλλες κατηγορίες Εθελοντριών (Ν. 705/77) και Εθελοντών (Ν.Δ. 445/74) υπαξκών, αλλά και των μονίμων υπαξκών στις αποδοχές τους.

Περί τούτο άλλωστε υπήρξε κατηγορηματικός ο τότε ΥΕΘΑ, ο οποίος με το αρ. Φ.900^α/1323/26-11-1996 έγγραφό του προς την Βουλή των Ελλήνων (Δνση Κοινοβουλευτικού Ελέγχου) επί σχετικής ερωτήσεως του βουλευτού κ. Ι. Λαμπρόπουλου , αναφέρει τα εξής :

«Πρέπει να σημειωθεί ότι η παραπάνω κατηγορία Στρατιωτικού Προσωπικού απολαμβάνουν όλων των δικαιωμάτων που απορρέουν από τη στρατιωτική τους ιδιότητα, ήτοι δικαιούνται τόσο εφάπαξ όσο και μέρισμα σύμφωνα με τις διατάξεις των Ασφαλιστικών τους Ταμείων αφού θεωρούνται μέτοχοι του Μετοχικού Ταμείου Στρατού (ΜΤΣ) καθώς και του Ταμείου Αλληλοβοηθείας Αξιωματικών Στρατού (ΤΑΑΣ)».

Σχετική επίσης υπήρξε η αριθμ. 87/90 Γνωμοδότησή της Συνέλευσης Προϊσταμένων Νομικών Διευθύνσεων, η οποία γνωμοδότησε ερμηνεύοντας το άρθρο 3 παρ. 2 του Α.Ν. 1988/39 Περί Μετοχικού Ταμείου Αεροπορίας, ότι οι κατ’ επάγγελμα στρατιωτικοί, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και οι Εθελοντές και οι ανακαταταγμένοι, είναι μέτοχοι του Ταμείου σε αντίθεση με εκείνους που εκπληρώνουν τις στρατιωτικές τους υποχρεώσεις δηλαδή του κληρωτούς και έφεδρους, οι οποίοι δεν είναι μέτοχοι του ταμείου.

Η άνω ερμηνεία, έχουσα εφαρμογή και για τα άλλα μετοχικά ταμεία, αλλά και για τα επικουρικά τους (ήδη Ειδικούς Λογαριασμούς Αλληλοβοηθείας) είναι σαφής ώστε αρκεί για να παραμεριστεί κάθε αμφιβολία ως προς την ιδιότητα των Εθελοντών Μακράς Θητείας, οι οποίοι έχουν άλλωστε και μονιμοποιηθεί, ως μετόχων των Μετοχικών Ταμείων και των Ειδικών Λογαριασμών Αλληλοβοηθείας.

Η παρ. 6 άρθρου 13 Νόμου 1848/1989 διακελεύει:

«6. Με Προεδρικό Διάταγμα, που εκδίδεται μετά από πρόταση των Υπουργών Εθνικής Άμυνας και Οικονομικών, καθορίζονται τα θέματα ιεραρχίας και προαγωγών, οι καταστάσεις, οι προϋποθέσεις μισθολογικής προαγωγής, τα ασφαλιστικά Ταμεία, οι Κρατήσεις και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή των παραγράφων 4 και 5 του άρθρου αυτού».

Επί 13 έτη δεν εκδόθηκε το προβλεπόμενο προς έκδοση Προεδρικό Διάταγμα που θα καθόριζε τα ασφαλιστικά Ταμεία και κρατήσεις των ΕΠΥ-ΕΜΘ, οι οποίοι κατέβαλαν κανονικά στα Ταμεία τις προβλεπόμενες κρατήσεις, θεωρούντες ότι σύμφωνα με τις άνω διατάξεις, απόφαση και γνωμοδότηση ετύγχαναν μέτοχοι των Ταμείων για την λήψη μερίσματος και εφάπαξ βοηθήματος.

Παρά όμως τα άνω νομοθετημένα, την απόφαση και τη γνωμοδότηση, οι νομοθετούντες μπουγελόφατσες και οι παθογενείς υπηρεσιακοί παράγοντες, με κεραυνό εν αιθρία την διασπαστική της ενότητας του σώματος των Υπαξκών επαίσχυντη διάταξη παρ. 3 και 4 άρθρου 11 του Νόμου 2936/2001, στις οποίες παραπέμπουν οι παρ. 2 και 3 άρθρου 15 του ιδίου Νόμου, καθόρισαν ικαίωμα λήψης εφάπαξ βοηθήματος από τα Ταμεία Αλληλοβοηθείας (ήδη Ειδικούς Λογαριασμούς) των ΕΜΘ ,με τη συμπλήρωση 25 ετών πραγματικής υπηρεσίας, διάταξη που στέρησε τις τρίτεκνες Εθελόντριες Μακράς Θητείας εφάπαξ βοηθήματος, έχουσαι λάβει άτοκη επιστροφή κρατήσεων, σε αντίθεση με τους μόνιμους υπαξκούς, τις Εθελόντριες (Ν.705/77) και τους Εθελοντές (ΝΔ 445/74) που δικαιούνται εφάπαξ βοηθήματος σύμφωνα με το άρθρο 16 του Ν.Δ. 394/74 μετά 10 έτη τουλάχιστον συμμετοχής στην ασφάλιση του Ταμείου.

Και δεν ήταν μόνο η άνω δυσμενής διακριτική μεταχείριση των ΕΜΘ. Τα ασπόνδυλα μαλάκια και οι λευκοκολλάριοι στο άρθρο 15 παρ. 2 και 3 του ιδίου Νόμου 2936/2001 όπως αντικαταστάθηκαν, οι Εθελοντές και Εθελόντριες που είχαν καταταγεί στις Ε.Δ. μέχρι 31/12/1992, θεωρήθηκαν από τη μετάταξή τους ως ΕΜΘ Μέτοχοι των Ταμείων των Κλάδων των Ε.Δ., με καταβολή πρόσθετης κράτησης 2% επί των αποδοχών τους κατά το χρονικό διάστημα που διετέλεσαν ΟΠΥ – ΕΠΥ (περί τα 2800 ευρώ), την οποία αναζητούν μετά 12 έτη από τους σε ενέργεια ΕΜΘ, τους αποστρατευμένους και τους ήδη αποστρατευθέντες.

Τι να υποθέσουμε για την εισφοροκλοπή και την κραυγαλέα διακριτική μεταχείριση;

Έλλειμμα φαιάς ουσίας;

Αγκιτάτορες σκοπιμοτήτων;

Ακράτεια ανευθυνότητας;

Το άρθρο 15 του Ν. 1513/85 (ΟΠΥ-ΕΠΥ) διακελεύει:

«1. Οι αποδοχές και κάθε είδος παροχές των Οπλιτών με πενταετή υποχρέωση υπόκεινται στις ίδιες κρατήσεις που προβλέπονται για τους μόνιμους υπαξιωματικούς»

Και ερωτώ τα τσιμπούρια των ΕΜΘ:

Η άνω διάταξη ερμηνεύεται ότι στους μονίμους υπαξκούς οι κρατήσεις είναι εισφορές και για τους ΟΠΥ είναι πόροι των Ταμείων;

Ποιος σας έδωσε μωρέ το δικαίωμα να θεωρείται εισφοροδότες είλωτες τους ΕΜΘ;

Η υπηρεσιακή όμως ερμηνεία της διάταξης παρ. 2 άρθρου 15 του Νόμου 2936/2001, κατ’ εφαρμογή της οποίας συνεχίζεται ο υπηρεσιακός κανιβαλισμός εις βάρος των ΕΜΘ με το χαράτσι (εισφορά), παραβιάζει τις προμνησθείσες διατάξεις και γνωμοδοτήσεις του ΝΣΚ και τη Συνταγματική Επιταγή για Ίση Μεταχείριση, η οποία είναι δεσμευτική για τους εφαρμοστές του δικαίου, τους οποίους υποχρεώνει κατά τη ρύθμιση ουσιωδών ομοίων σχέσεων ή καταστάσεων και κατηγοριών προσώπων να μην προβαίνουν σε διακρίσεις, αλλά να τις αντιμετωπίζουν κατά τρόπο ισόνομο, παράλληλα δε επιβάλλει στα διοικητικά όργανα να ασκούν τις αρμοδιότητες τους σύμφωνα με το αίσθημα δικαίου, ώστε κατά την εφαρμογή των σχετικών διατάξεων να αποφεύγονται οι ανεπιεικείς και απλώς δογματικές ερμηνευτικές εκδοχές και να επιδιώκεται η προσαρμογή των Κανόνων Δικαίου προς τις επικρατούσες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες και απαιτήσεις.

Οι νόμοι που διέπουν την λειτουργία των Μετοχικών Ταμείων Στρατού –Αεροπορίας-Π.Ν. προηγούνται χρονικά των Νόμων που διέπουν τον θεσμό των ΕΠΥ και των ΕΜΘ (νόμος 1513/86, νόμος 1848/89, Π.Δ. 21/91 κ.λ.π.), αναφέρονται δε σε κρατήσεις πόρους των Ταμείων επί των αποδοχών ανακαταταγέντων υπαξκων και εθελοντών μικρού χρονικού διαστήματος και όχι φυσικά υπαξκων 35ετούς υπηρεσίας ως οι ΕΜΘ.

Την εισφοροκλοπή άλλωστε των διαφόρων ταμείων με εφαρμογή παλαιοντολογικών νομοθεσιών και σκοπιμοτήτων όπως των Μετοχικών Ταμείων των Ε.Δ., λειτουργούντων ως κλειστές λέσχες προνομίων σε συγκεκριμένες κατηγορίες μελών, κατήργησε ο Νόμος 1405/83 «Επέκταση της διαδοχικής ασφάλισης στους εργαζόμενους κλπ», σύμφωνα δε με την επικρατούσα ήδη φιλοσοφία, ο εργαζόμενος επί 35 έτη να δικαιούται σύνταξης και ασφαλιστικών παροχών, ανεξάρτητα των φορέων που εργάστηκε και χωρίς φυσικά χαράτσια και ειδικές εισφορές.

Ας αφήσουν λοιπόν τα τσιμπούρια των ΕΜΘ την τυμβωρυχία σε παλαιοντολογικές διατάξεις και σεβόμενοι το άδειο πορτοφόλι τους και την τελματωμένη υπηρεσιακή εξέλιξή τους, να βάλουν στο χρονοντούλαπο για άλλους καιρούς διατάξεις, γνωμοδοτήσεις και αποφάσεις που παραβιάζουν το Σύνταγμα, το περί δικαίου αίσθημα και την ανοχή των Εθελοντών Μακράς Θητείας.

Γιώργος Εμμανουηλίδης

Συνέντευξη Εμμανουηλίδη στον ΑΝΤΕΝΝΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Στην παρακάτω διεύθυνση μπορείτε να ακούσετε την συνέντευξη που έδωσε σήμερα ο Κύριος Γεώργιος  Εμμανουηλίδης στον Ραδιοφωνικό Σταθμό Αντεννα Δυτικής Κρήτης για τα θέματα που απασχολούν τους Ε.Μ.Θ.

ΕΜΘ ....ΤΟ ΑΥΤΙ ΣΟΥ ΕΔΩ.... ΣΤΑ ΕΡΤΖΙΑΝΑ...

ΕΜΘ ....ΤΟ ΑΥΤΙ ΣΟΥ ΕΔΩ.. ΣΤΑ ΕΡΤΖΙΑΝΑ...97,0 ΑΝΤΕΝΝΑ ΚΡΗΤΗΣ

Πλήρες πρωινό θα σερβίρουν την Πέμπτη 23-5-2013 απο τις 0800 έως 1000 από την ραδιοφωνική συχνότητα των 97,00 ΑΝΤΕΝΝΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΚΡΗΤΗΣ και απο το ίντερνετ  στην διεύθυνση  http://antennadk.listen2myradio.com  ο Αντώνης Νομικός και ο Λευτέρης Κούρκουλος θα παρέμβει ο Δικηγόρος Αρείου Πάγου και Συμβουλείου Επικρατείας Γεώργιος Εμμανουηλίδης Νομικός Παραστάτης των Εθελοντών Μακράς Θητείας για θέματα των ΕΜΘ .

ΓΙΩΡΓΟΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛΙΔΗΣ

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΣΤΟ ΣΥΝΗΓΟΡΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΑΘΗΝΑ 21-5-2013

ΠΡΟΣ:

ΣΥΝΗΓΟΡΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Εθελοντών Μακράς Θητείας

Στρατού Ξηράς – Πολεμικής Αεροπορίας – Πολεμικού Ναυτικού.

Δια του

Νομικού Παραστάτου

Γεωργίου Εμμανουηλίδη, δικηγόρου Αθηνών (Στουρνάρη 32 – Τ.Κ. 104.33 – τηλ. 210-5226613.

-------------------------------

κ. Συνήγορε,

Το άρθρο 111 παρ. 1 του Συντάγματος διακελεύει: «Κάθε διάταξη Νόμου ή Διοικητική Πράξη με Κανονιστικό χαρακτήρα που είναι αντίθετη προς το Σύνταγμα καταργείται από την έναρξη ισχύος της».

Περαιτέρω, από τη διάταξη του άρθρου 4 παρ. 1 του Συντάγματος, κατά την οποία: «οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου», συνάγεται ότι το Σύνταγμα θεσπίζει, όχι μόνο την ισότητα των Ελλήνων έναντι του νόμου, αλλά και την ισότητα του νόμου έναντι των Ελλήνων πολιτών, υπό την έν­νοια ότι ο νομοθέτης δεσμεύεται, όταν ρυθμίζει ουσιωδώς όμοια πράγματα, σχέ­σεις ή καταστάσεις που αφορούν περισσό­τερες κατηγορίες προσώπων, να μην εισάγει αδικαιολόγητες εξαιρέσεις και διακρί­σεις, εκτός αν αυτές επιβάλλονται από λόγους γενικότερου κοινωνικού ή δημόσιου συμφέροντος, την ύπαρξη των οποίων ελέγχουν τα δικαστήρια (Ολ.Α.Π. 3/2006, 23/2004, 11/2003). Επιπλέον, από την αρ­χή της ισότητας, το δικαίωμα ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας (άρθρο 5 παρ. 1 Σ.) αλλά και την δημοκρατική αρχή και την αρχή του κράτους δικαίου (άρθρο 25 παρ. 1 Σ.) συνάγεται και η συνταγματι­κής περιωπής αρχή της αξιοκρατίας.

Η αρχή της ισότητας που επιτάσσει το άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος, δεσμεύει τόσο την διοίκηση κατά την υπ’ αυτής θέσπιση κανονιστικών διατάξεων, όσο και τον κοινό νομοθέτη και επιβάλλει την ομοιόμορφη μεταχείριση των υπό τις αυτές συνθήκες τελούντων προσώπων.

Η αρχή της ισότητας απαγορεύει στον κοινό νομοθέτη την άνιση μεταχείριση υπό την μορφή της διαφόρου ρυθμίσεως ή της εισαγωγής προνομίου ή εξαιρέσεως από γενικό κανόνα βάσει κριτηρίων αυθαίρετων ή άσχετων προς το ουσιαστικό περιεχόμενο της υπό ρύθμιση σχέσεως.

Η παρ. 2 άρθρου 4 του Συντάγματος διακελεύει: «Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις».

Αποκλίσεις από τους ορισμούς της παρ. 2 άρθρου 4 επιτρέπονται μόνο για σοβαρούς λόγους στις περιπτώσεις που ορίζει ειδικά νόμος.

Νομοθετική ρύθμιση που στερεί αυθαιρέτως από ορισμένη κατηγορία διοικουμένων ευεργετικό μέτρο (πχ. Ιεραρχική εξέλιξη), πρέπει να αναγνωριστεί και υπέρ των διοικουμένων που ζουν και εργάζονται κάτω από τις ίδιες νομικές και πραγματικές συνθήκες, οι οποίοι παρελήφθησαν από τη ρύθμιση, καθότι η αποκατάσταση της ισότητας επιβάλλει την επέκταση αυτή, ώστε να εκλείψει η άνιση μεταχείριση.

Από τα άρθρα 2 παρ. 1, 4 παρ. 1 και 22 παρ. 1 του Συντάγματος προκύπτει ότι δεν επιτρέπεται διαφορετική μεταχείριση εργαζομένων που παρέχουν στον ίδιο εργοδότη ίδια εργασία (Α.Π. 1666/2001, ΑΠ 635/93, ΑΠ 211/1992). Η Συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή της ίσης μεταχείρισης δεν απαγορεύει μόνο την άνιση μεταχείριση μεμονωμένων εργαζομένων αλλά, και την άνιση μεταχείριση κατηγοριών εργαζομένων.

Η γενική αρχή της ίσης μεταχείρισης και της απαγόρευσης των διακρίσεων, αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο του διεθνούς δικαίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς έχει αναγνωριστεί από μια σειρά προνοιών σε σημαντικό αριθμό διεθνών κειμένων. Σύμφωνα με την πάγια νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, απαγορευμένη διάκριση σημαίνει τη διαφορετική μεταχείριση, χωρίς λογική και αντικειμενική αιτιολογία, ατόμων που βρίσκονται σε σχετικά παρόμοια κατάσταση.

Το άρθρο 14 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) σχετικά με την απαγόρευση των διακρίσεων, προβλέπει ότι η χρήση των αναγνωριζόμενων στην πιο πάνω Σύμβαση δικαιωμάτων και ελευθεριών θα πρέπει να εξασφαλιστεί ασχέτως διακρίσεων.

Το 12^ο Πρωτόκολλο στην άνω Σύμβαση, διεύρυνε την απαγόρευση των διακρίσεων που προβλέπεται στο άρθρο 14, στο σύνολο των δικαιωμάτων που προβλέπονται στην εθνική νομοθεσία πέραν αυτών που προνοούνται στην ΕΣΔΑ.

Σύμφωνα με την Πάγια Νομολογία του ΔΕΚ «η αρχή της ίσης μεταχείρισης» επιτάσσει να μην επιφυλάσσεται σε όμοιες καταστάσεις διαφορετική μεταχείριση, εκτός αν η διαφοροποίηση δικαιολογείται για αντικειμενικούς λόγους (ΔΕΚ C-434-02, σκ 68, ΔΕΚ C-304/01, σκ 31).

Σύμφωνα με το άρθρο 23 παρ. 2 της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (10.12.1948), «Όλοι χωρίς καμιά διάκριση, έχουν δικαίωμα ίσης αμοιβής για ίση εργασία».

Μία οδηγία ή ένας Κανονισμός δηλαδή που δεν σέβονται σε κάποια διάταξη την αρχή της ίσης μεταχείρισης, θα πρέπει να ακυρωθεί από το ΔΕΚ, την δε ακύρωση μπορούν να ζητήσουν και οι πολίτες που θίγονται άμεσα (υπόθεση Defrenne).

Υφίσταται παραβίαση της αρχής της ισότητας όταν δύο κατηγορίες προσώπων, των οποίων η πραγματική και έννομη κατάσταση δεν παρουσιάζουν ουσιώδεις διαφορές, τυγχάνουν διαφορετικής μεταχείρισης ή όταν διαφορετικές καταστάσεις αντιμετωπίζονται κατά τον ίδιο τρόπο (απόφαση Πρωτοδικείου 15/3/94, Τ-100/92 και Τ-298/2002).

Το άρθρο 2, παράγραφος 2, της οδηγίας 76/207/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 9ης Φεβρουαρίου 1976, περί της εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως ανδρών και γυναικών, όσον αφορά την πρόσβαση σε απασχόληση, την επαγγελματική εκπαίδευση και προώθηση και τις συνθήκες εργασίας (ΕΕ L 39, σ. 40), όπως έχει τροποποιηθεί από την οδηγία 2002/73/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Σεπτεμβρίου 2002, ορίζει ότι:

«έμμεση διάκριση υφίσταται όταν μια εκ πρώτης όψεως ουδέτερη διάταξη, κριτήριο ή πρακτική θέτει σε ιδιαίτερα μειονεκτική θέση τους εκπροσώπους του ενός φύλου σε σύγκριση με τους εκπροσώπους του άλλου φύλου».

Η ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών αποτελεί θεμελιώδη αρχή του Κοινοτικού Δικαίου σύμφωνα με το άρθρο 2 και το άρθρο 3 παρ. 2 της συνθήκης και τη νομολογία του δικαστηρίου. Οι διατάξεις αυτές της συνθήκης ανακηρύσσουν την ισότητα ανδρών και γυναικών ως «καθήκον» και «στόχο» της κοινότητας.

Με την αριθμ. G273/97/26-10-99 απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου οι διοικήσεις των Ενόπλων Δυνάμεων πρέπει να τηρούν κατά κανόνα την Αρχή της Ίσης Μεταχείρισης.

Με τις διατάξεις των Νόμων 3986/2010 «Εφαρμογή της αρχής των ίσων ευκαιριών και της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυνακών σε θέματα εργασίας και απασχόλησης – εναρμόνιση της κείμενης νομοθεσίας με την οδηγία 2006/54/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 5^ης Ιουλίου 2006 και άλλες συναφείς διατάξεις», ολοκληρώθηκε η μεταφορά της Οδηγίας 2006/54/ΕΚ στην Ελληνική έννομη τάξη.

Οι βασικότερες διατάξεις του άνω Νόμου είναι ακόλουθες:

Άρθρο 12

«Απαγορεύεται κάθε μορφής άμεση ή έμμεση διάκριση λόγω του φύλου ή της οικογενειακής κατάστασης του εργαζομένου όσον αφορά στους όρους, στις συνθήκες απασχόλησης και εργασίας, στις προαγωγές, καθώς και στο σχεδιασμό και την εφαρμογή συστημάτων αξιολόγησης προσωπικού».

Άρθρο 17

«Οι διατάξεις του παρόντος νόμου εφαρμόζονται στα άτομα που απασχολούνται ή είναι υποψήφια για απασχόληση στο Δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα…»

Άρθρο 30

« 1. Από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου καταργείται κάθε γενική ή ειδική διάταξη νόμων, διαταγμάτων, υπουργικών αποφάσεων, εσωτερικών κανονισμών επιχειρήσεων που έχουν ισχύ νόμου ή κανονιστικής πράξης, καθώς και διατάξεις που ρυθμίζουν την άσκηση ελευθέριου επαγγέλματος ή ανεξάρτητης δραστηριότητας, εφόσον αντίκεινται στις διατάξεις του παρόντος νόμου.»

Σχετικά η αριθμ. πρωτ. 1565/56/27-1-2011 Εγκύκλιος του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων με θέμα την κοινοποίηση του Ν. 3896/2010 και εναρμόνιση της κείμενες νομοθεσίας με την οδηγία 2006/54/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 5^ης Ιουλίου 2006 στην παράγραφο Ε διαλαμβάνει:

«Ε. Έπειτα από τα παραπάνω και δεδομένου ότι η κατάργηση των υφισταμένων διακρίσεων είναι μείζονος σημασίας για την ουσιαστική εφαρμογή της αρχής της ισότητας ανδρών και γυναικών, τα Υπουργεία παρακαλούνται να εξετάσουν αν στο νομοθετικό πλαίσιο αρμοδιότητάς τους υπάρχουν, διατάξεις που έρχονται σε αντίθεση με τις διατάξεις του ανωτέρου αναφερόμενου νόμου, οι οποίες σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 30 αυτού, χρήζουν καταργήσεως ή τροποποιήσεως και να προβούν στις ανάλογες ενέργειες, ενημερώνοντάς μας σχετικά. Επίσης παρακαλούνται να κοινοποιήσουν την παρούσα στους εποπτευόμενους φορείς και υπηρεσίες».

    

Σύμφωνα με τις διατάξεις άρθρου 45 Ν.Δ. 445/74 λειτούργησε ο θεσμός του «Εθελοντή Οπλίτη από ανακατάταξη» με εθελούσια υποχρέωση παραμονής στο στράτευμα για πέντε (5) έτη. Μετά την παρέλευση της πενταετίας μπορούσε να μονιμοποιηθεί οποτεδήποτε με ον βαθμό έφερε, εντασσόμενος στο αριστερό της αντίστοιχης σειράς με την ειδικότητα του Παραγωγικής Σχολής Υπαξκού που αποφοίτησε κατά το έτος μονιμοποιήσεως του, δυνάμενος να εξελιχθεί περαιτέρω ιεραρχικά σύμφωνα με τις διατάξεις 5,8,9,12 και 46 του Ν.Δ. 445/74.

Το άρθρο 47 του ΝΔ 445/74 διακελεύει για την υπηρεσιακή ιεραρχική εξέλιξη των Εθελοντών υπαξκών :

«1. Οι κατά τας διατάξεις του παρόντος κατατασσόμενοι ως εθελονταί Υπαξιωματικοί εξελίσσονται μέχρι του βαθμού του Αρχιλοχίου, Αρχικελευστού ή Αρχισμηνίου εξομοιούμενοι κατά τας αποδοχάς προς τους εν ενεργεία μονίμους ομοιοβάθμους των, από της κατατάξεώς των.



Σύμφωνα με τις διατάξεις άρθρου 6 του Ν. 705/77 «Περί στρατέυσεως των Ελληνίδων» κατά τα έτη 1979, 1980, 1981 και 1982 κατετάγησαν σταδιακά στις τάξεις των Ενόπλων Δυνάμεων γυναίκες στρατιωτικοί για Επαγγελματική σταδιοδρομία.

Το άρθρο 7 παρ. 1 του Νόμου 705/77 διακελεύει για την υπηρεσιακή ιεραρχική εξέλιξη των Εθελοντριών:

«1. Δια Π. Διατάγματος, εκδιδομένου κατόπιν προτάσεως του Υπουργού Εθνικής Αμύνης, ορίζονται εκάστοτε αι ειδικότητες στρατιωτικής υπηρεσίας, αι οποίαι καλύπτονται υπό γυναικών στρατευσίμων ή εφέδρων, εθελουσίως κατατασσομένων. Αύται βαθμολογικώς εξελίσσονται ως και οι άρρενες των αυτών κατηγοριών» (δηλαδή μέχρι βαθμό Αρχιλοχίου, Αρχισμηνίου, Αρχικελευστού).



Σύμφωνα με τις διατάξεις του Νόμου 1513/85 «Οπλίτες του Στρατού Ξηράς με πενταετή υποχρέωση και άλλες διατάξεις» κατατάχθηκαν Οπλίτες Πενταετούς Υποχρέωσης (ΟΠΥ) το 1985 στο Στρατό Ξηράς, το 1989 στο Πολεμικό Ναυτικό και 1990 στην Πολεμική Αεροπορία (με το άρθρο 13 του Ν. 1848/89).

Ο θεσμός του Ο.Π.Υ. μετονομάστηκε σε «Εθελοντές Πενταετούς Υπηρεσίας (Ε.Π.Υ.)» σύμφωνα με το άρθρο 9 παρ. 1 του Νόμου 2109/92 «Ρύθμιση θεμάτων εκπαιδεύσεως, στρατολογίας, καταστάσεων του Προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων και άλλες διατάξεις».

Οι υπαξκοί προελεύσεως Ε.Π.Υ. μετά την παρέλευση της πενταετίας, εντάσσονται στο θεσμό των «Εθελοντών Μακράς Θητείας» (ΕΜΘ) δειπόμενοι από τις διατάξεις του Π.Δ/τος 21/1991, Ν. 184/89 (παρ. 4 άρθρο 13) και Ν. 2913/2001 (άρθρο 7 παρ. 4).

Η παρ. 4 άρθρου 13 του Ν. 1848/1989, όπως αυτό ίσχυε πρίν από την αντικατάστασή του με την παρ. 4 άρθρου 7 του Νόμου 2913/2012 διακελεύει για την ιεραρχική εξέλιξη των Εθελοντών Μακράς Θητείας:

«4. Μετά τη λήξη της πενταετούς υποχρέωσής τους όσοι επιθυμούν μπορούν, ύστερα από αίτησή τους, να παραμείνουν στις Ένοπλες Δυνάμεις με το βαθμό που φέρουν ως εθελοντές μακρός θητείας (Ε.Μ.Θ.) μέχρι τη συμπλήρωση 35ετούς συντάξιμης υπηρεσίας και εξελίσσονται βαθμολογικά μέχρι το βαθμό του Ανθυπασπιστή, μισθολογικά δε μέχρι το βαθμό του Λοχαγού και των αντιστοίχων των άλλων Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων.»



Με τη παρ. 5 άρθρου 13 του Ν. 1848/89 οι Εθελόντριες του Ν. 705/77 εντάχθηκαν στο θεσμό των Ε.Μ.Θ.

Η παρ. 5 άρθρου 13 του Νόμου 1848/1989, όπως αυτή αντικαταστάθηκε με την παρ. 1 άρθρου 4 του Ν. 1911/1990, διακελεύει συγκεκριμένα:

«5. Οι διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου εφαρμόζονται αναλογικά και για τις εθελόντριες του ν. 705/1977 (ΦΕΚ 279), που το επιθυμούν». 



Επακολούθησαν ευνοϊκές ρυθμίσεις για τις Εθελόντριες με το άρθρο 22 του Ν. 2109/92 και άρθρο 15 του Ν. 2936/01, ενταχθείσες στις διατάξεις του Ν.Δ. 445/74.

Περαιτέρω επακολούθησε η παρ. 1 άρθρου 13 του Ν. 3257/2004 , διακελεύουσα:

«1. Οι γυναίκες που υπηρετούν ως μόνιμες με βαθμό Ανθυπασπιστή του Ν. 705/1977 (ΦΕΚ 279 Α'), που κατετάγησαν τα έτη 1979,1980,1981 και 1982, προάγονται στο βαθμό του Ανθυπολοχαγού και αντιστοίχου των άλλων Κλάδων με τη συμπλήρωση είκοσι ενός ετών αντίστοιχα συνολικής πραγματικής στρατιωτικής υπηρεσίας από την αρχική τους κατάταξη, συντρεχουσών των λοιπών προϋποθέσεων του Ν.Δ 445/1974».

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ

Με τις διατάξεις παρ. α(5), β(7) και γ(7) άθρρου 23 του Νόμου 3883/2010 οι Εθελοντές Νόμου 445/74 και οι Εθελόντριες Ν. 705/77 προάγονται μέχρι και το βαθμό Ταγματάρχη – Πλωτάρχη - Επισμηναγού.

Με τις άνω διατάξεις δηλαδή, οι νεώτεροι των ΕΜΘ σε ιεραρχική εξέλιξη κατά την κατάταξή τους (μέχρι Αρχιλοχίες, Αρχικελευστές, Αρχισμηνίες) εθελοντές υπαξκοί του ΝΔ 445/74 και εθελόντριες του Ν. 705/77, προάγονται σε αξκούς μέχρι το βαθμό Ταγματάρχη και αντίστοιχους, των ΕΜΘ που κατά την κατάταξη τους προβλέπετο προαγωγή μέχρι βαθμού ανθστού, παραμενόντων στον ίδιο καταληκτικό βαθμό προαγωγής μέχρι 35 έτη υπηρεσίας με κραυγαλέα παραβίαση της Συνταγματικής Επιταγής άρθρου 4 παρ. 1 του Συντάγματος, λαμβανομένων υπόψη ότι οι άνω τρεις κατηγορίες υπαξκών, κατετάγησαν με τα ίδια τυπικά κριτήρια και εργάζονται κάτω από τις ίδιες πραγματικές και νομικές συνθήκες και συγκεκριμένα:

* Οι ΕΜΘ εντάσσονται στο στράτευμα με τα ίδια τυπικά προσόντα (απόφοιτοι Λυκείου και Τ.Ε.Λ.) όπως οι Εθελόντριες και οι Εθελοντές υπαξκοί.

* Οι ΕΜΘ έχουν επιλεχθεί μέσα από συγκεκριμένα κριτήρια (συγκεκριμένο ηλικιακό έτος, οικογενειακή κατάσταση, υγειονομικές εξετάσεις, αθλητικές δοκιμασίες, κλπ) και διαδικασίες όπως οι εθελόντριες και οι Εθελοντές υπαξκοί.

* Οι ΕΜΘ έχουν εκπαιδευτεί με τα ίδια στρατιωτικά πρότυπα όπως οι Εθελόντριες και οι Εθελοντές υπαξκοί.

* Οι ΕΜΘ έχουν αποδείξει έμπρακτα τον επαγγελματισμό και την άρτια κατάρτιση τους, καλύπτοντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες του στρατεύματος.

* Οι ΕΜΘ εντάχθηκαν σε ξεχωριστή επετηρίδα και προάγονται ανεξαρτήτως κενών οργανικών θέσεων.

Το καθεστώς των διαφορετικών επετηρίδων μεταξύ ΕΜΘ και των υπαξκών διαφόρων προγενέστερων προελεύσεων, αλλά και αυτών εκ παραγωγικών σχολών υπαξκών, ανεξαρτητοποιεί τις προαγωγές και δεν δημιουργεί καμία προστριβή με τις επετηρίδες των άλλων υπαξκών και αξκών εξ υπαξκών.

* Οι ΕΜΘ εξομοιώνονται μισθολογικά, είναι μέτοχοι στα ίδια ταμεία, διέπονται από τις ίδιες διατάξεις και τους πειθαρχικούς και ποινικούς κανόνες, χρησιμοποιούνται σε εφάμιλλα καθήκοντα, προσφέρουν όμοιες υπηρεσίες και έργο και έχουν μονιμοποιηθεί όπως οι Εθελόντριες και οι Εθελοντές.

* Οι ΕΜΘ μονιμοποιήθηκαν με το από 30/3/2011 Προεδρικό Διάταγμα, η μονιμοποίηση των οποίων έγινε σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις του ΝΔ 445/74.

* Οι ΕΜΘ διέπονται από τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις που εφαρμόζονται για τους ομοιόβαθμους τους μόνιμους Υπαξκούς και ανθυπασπιστές (άρθρο 9 του ΠΔ 21/91 όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 2 του Π.Δ/τος 56/98).

* Σύμφωνα με την παρ. 3 άρθρου 11 του Π.Δ/τος 21/1991 τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα για προαγωγή, οι κρίσεις, οι προαγωγές, οι τοποθετήσεις, οι μεταθέσεις, οι μετατάξεις, η απονομή δεύτερης ή τρίτης ειδικόττηας, η παραίτηση, οι αποστρατείες και τα ατομικά έγγραφα των Εθελοντών – Εθελοντριών Μακράς Θητείας διέπονται από τις αντίστοιχες και εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις περί μονίμων υπαξκών και ανθυπασπιστών των Ενόπλων Δυνάμεων, Εθελοντών και Εθελοντριών.

* Οι ΕΜΘ έχουν τα ίδια δικαιώματα – υποχρεώσεις, διέπονται από τους ίδιους κανονισμούς και διαταγές της υπηρεσίας σε θέματα υγειονομικής περίθαλψης, κρίσεων σωματικής ικανότητας, πειθαρχίας, υπηρεσιών, συμμετοχής σε παντός είδους ασκήσεις, καθώς και πάσης φύσεως υπηρεσιακές εργασίες όπως οι Εθελόντριες και οι Εθελοντές υπαξκοί χωρίς καμία εξαίρεση. 

 



Υπό τα άνω δεδομένα η δυσμενής εις βάρος των ΕΜΘ διάκριση, που δεν δικαιολογείται από λόγους γενικότερου κοινωνικού ή δημοσίου συμφέροντος, άγει σε ευθεία έντονη υποβάθμιση του παρεχόμενου έργου των ΕΜΘ και της συμμετοχής των στο δυναμικό των Ενόπλων Δυνάμεων, δημιουργεί κατάσταση άνισης μεταχείρισης αυτών έναντι των Εθελοντών και Εθελοντριών υπαξκών και αντίκειται στην απορρέουσα από το άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος αρχή της ισότητας.

Το δημιουργούμενο από την ανισότητα αυτή κενό, πρέπει να πληρωθεί με την πιο κατάλληλη αποκατάσταση της ισορροπίας που διαταράχτηκε μέθοδο και ειδικότερα με την εφαρμογή του άρθρου 13 του Νόμου 3257/2004 και της διάταξης άρθρου 23 παρ. β,5 του Νόμου 3883/2010 ιεραρχικής εξέλιξης και των ΕΜΘ σε βαθμούς αξκού μέχρι και του βαθμού Ταγματάρχη όπως οι Εθελοντές (ΝΔ 445/74) και οι Εθελόντριες (Ν.705/77), γιατί μόνο με τον τρόπο αυτό αίρεται η ανισότητα που δημιουργήθηκε κατά παράβαση του άρθρου 4 παρ. 1 του Συντάγματος και εφαρμόζεται η διαλαμβανόμενη στο άρθρο 120 παρ. 2 του Συντάγματος επιταγή σεβασμού των διατάξεών του.

Η κατά τα άνω διακριτική μεταχείριση των ΕΜΘ και οι διατάξεις που τη δημιουργούν, παραβιάζουν και τις ακόλουθες συνταγματικές επιταγές:

- Του Κράτους Δικαίου που έχει θεμελιώδη επιδίωξη την πραγμάτωση του Κράτους Δικαίου που επιτυγχάνεται με τη διαφύλαξη και προστασία της αξίας του ανθρώπου, όπως διαμορφώνεται και με την εργασιακή και μισθολογική του εξέλιξη, η οποία πρέπει να τυγχάνει ίσης μεταχείρισης.

- Του άρθρου 2 παρ. 1 του Συντάγματος που καθιερώνει μια «γενική αρχή» που θεωρητικά αναλύεται σε υποχρέωση του Κράτους και συγκεκριμένα των διάφορων οργάνων του, αφ’ ενός να σέβονται την αξία του ανθρώπου εν γένει ως «ατόμου», όσο και ως μέλος του κοινωνικού συνόλου, δηλαδή να μην την προσβάλλουν κατά την άσκηση της κρατικής εξουσίας και αφ’ ετέρου να προστατεύουν δηλ. να μεριμνούν για την αποτροπή της προσβολής της.

- Της διάταξης άρθρου 5 παρ. 1 του Συντάγματος με την οποία κατοχυρώνεται το δικαίωμα για ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας σαν καταστατική αρχή.

Η προσωπικότητα άλλωστε του ανθρώπου συντίθεται από την σωματική, ψυχική, πνευματική, ηθική και κοινωνική υπόσταση του από την οποία απορρέουν επί μέρους δικαιώματα για την προστασία συγκεκριμένων εννόμων αγαθών συνυφασμένων με την προσωπικότητα του, μεταξύ των οποίων το δικαίωμα της εργασιακής και μισθολογικής του εξέλιξης κατ’ ίση μεταχείριση.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ:

Οι Εθελόντριες Ν. 705/77 οι οποίες εντάχθηκαν στο θεσμό των ΕΜΘ με την παρ. 5 άρθρου 13 του Ν. 1848/1989, προκειμένου να αποκτήσουν δικαίωμα προαγωγικής εξέλιξης σε ανθστή (όπως προβλέπεται για τους ΕΜΘ) από το προβλεπόμενο γι’ αυτές Αρχιλοχίου, ακολούθως χωρίς κανένα απολύτως νόμιμο έρεισμα και με παραβίαση της Συνταγματικής Επιταγής για ίση μεταχείριση (παρ. 1 και 2 άρθρου 4) με το άρθρο 13 του Ν.3257/2004 αποδεσμεύτηκαν από τον θεσμό των ΕΜΘ, με δυνατότητα προαγωγικής εξέλιξης σε αξκούς κατ’ αρχή με τις διατάξεις του Ν.2439/96 καταληκτικού βαθμού Αντισυνταγματάρχη και ακολούθως με τις διατάξεις του Ν.3883/2010 σε Ταγματάρχη, των ΕΜΘ παραμενόντων στο καταληκτικό βαθμό ανθστή με 35 και 40 έτη πραγματικής υπηρεσίας.

       

Για τη νομιμότητα της ίσης μεταχείρισης των ΕΜΘ με αντίστοιχη ιεραρχική υπηρεσιακή εξέλιξη βαθμού Ταγματάρχη – Επγού – Πλωτάρχη με τις Εθελόντριες και Εθελοντές, επισημαίνοντα οι ακόλουθες ερωτήσεις Βουλευτών προς τον ΥΕΘΑ και σχετική γνωμοδότηση του Νομικού Συμβούλου του ΓΕΑ και συγκεκριμένα:

 Με την αριθμ. Φ.454/25/ΕΠ 24743/Σ7/10-9-08 Γνωμοδότησή του ο Νομικός Σύμβουλος ΓΕΑ Ασμχος (Δ) Παν. Σιδηροκαστρίτης σε σχετική αναφορά Υπαξκού ΕΜΘ με αίτημα τη ρύθμιση προαγωγής των ΕΜΘ σε αξκούς γνωμοδότησε καταληκτικά :

«Η Συνταγματική αρχή της ισότητας επιβάλλει να μην αντιμετωπίζονται διαφορετικά ουσιωδώς όμοιες καταστάσεις και πρόσωπα. Θεωρούμε ότι από το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο προκύπτει ότι υπάρχουν διαφορές στην αντιμετώπιση ΕΜΘ, ΕΠΟΠ και Μονίμων Υπαξκών.

Δεδομένου ότι δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται με διαφορετικό τρόπο στελέχη των Ε.Δ. που τελούν υπό ουσιωδώς όμοιο καθεστώς, θεωρούμε ότι όσα αναφέρονται από τον Εσμία Β.Μ. πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν, στα πλαίσια της διακριτικής ευχέρειας της Υπηρεσίας να επανεξετάσει το ισχύον καθεστώς και να αμβλύνει τυχόν υφιστάμενες αδικαιολόγητες ανισότητες, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί και αποδοτικότερη εκτέλεση των υπηρεσιακών καθηκόντων των στελεχών της Π.Α.».

 Σε ερώτηση Κοινοβουλευτικού Ελέγχου αριθμ. 30/7-8-2012 ο βουλευτής Νικήτας Κακλαμάνης προς τον ΥΕΘΑ διαλαμβάνει καταληκτικά:

«Βασικό αίτημά τους ήταν και είναι η βαθμολογική εξέλιξή τους, όπως των εθελοντριών του N705/1977 και των εθελοντών οπλιτών, που προσλαμβάνονταν έως το 1989.

Δε ζητούν να διαταραχθεί η ομαλή λειτουργία των Ε.Δ., αφού δεν θέλουν να εξομοιωθούν με αντίστοιχους των παραγωγικών σχολών, απλώς θέλουν να εξομοιωθούν με τους ανακαταταγείς και τις εθελόντριες του Ν705/1977, που ήταν ΕΜΘ, σύμφωνα με το Ν1848/1989 άρθρο 13 παρ 4,5 και με τους νόμους Ν2109/1992 άρθρο 22, Ν3257/2004 άρθρο 13 και όχι μόνο βγαίνουν από τον εν λόγω θεσμό (των ΕΜΘ) αλλά λαμβάνουν και βαθμολογική εξέλιξη αξιωματικού.

Εξάλλου, οι ΕΜΘ έχουν ξεχωριστή επετηρίδα και οι οργανικές θέσεις των βαθμών που λαμβάνουν είναι κατοχυρωμένες.

Επίσης, όσον αφορά το οικονομικό κομμάτι του εν λόγω μέτρου θα είναι μηδενικό, αφού ούτως η άλλως μισθολογικά λαμβάνουν τις αποδοχές των μονίμων, σύμφωνα με τα έτη υπηρεσίας και όχι σύμφωνα με το βαθμό που φέρουν.

Ουσιαστικά το αίτημά τους μπορεί να χαρακτηρισθεί καθαρά ηθικό και όχι οικονομικό.

ΕΡΩΤΑΤΑΙ ο κ. Υπουργός,

Τι προτίθεσθε να κάνετε για το εν λόγω ζήτημα της βαθμολογικής εξέλιξης των Εθελοντών Μακράς Θητείας;»

 Σε απάντηση του ΥΕΘΑ κ. Παναγιωτόπουλου στην άνω ερώτηση του βουλευτή διαλαμβάνονται στην παρ. (2) αυτής:

(2) Οι προερχόμενοι Υπαξκοί του Νόμου 705/77, είναι υπαξκοί γυναίκες, οι οποίες σύμφωνα με τις συνδυασμένες διατάξεις του άρθρου 3 του ν. 705/77 και του άρθρου 12 και 46 του Ν. 445/74 κατατάχθηκαν ως Εθελόντριες και μετά τη λήξη της πενταετούς υποχρέωσής τους, με αίτηση τους, παρέμειναν στις Ένοπλες Δυνάμεις με το βαθμό που έφεραν. Οι εν λόγω Εθελόντριες μετά τη μονιμοποίησή τους σύμφωνα με την προαναφερόμενη νομοθεσία, έχουν την βαθμολογική εξέλιξη των μονίμων υπαξκών πλην του καταληκτικού βαθμού καθόσον σύμφωνα με το άρθρο 23 παρ. α(4) και α(5) του Ν. 3883/10 οι αξκοί που είναι απόφοιτοι Ανωτέρων Στρατιωτικών Σχολών Υπαξκών (ΑΣΣΥ) έχουν ως καταληκτικό βαθμό του Αντισυνταγματάρχη, ενώ οι λοιποί αξκοί έχουν ως καταληκτικό βαθμό του Ταγματάρχη.

 Στην αριθμ. 2469/26-10-2012 ερώτηση της προς τον κ. ΥΕΘΑ η βουλευτής Μαρία Κόλλια – Τσαρουχα διαλαμβάνει καταληκτικά:

«Οι λύσεις που καλύπτουν προβλήματα περιστάσεων και η δημιουργία άνισης βαθμολογικής και μισθολογικής εξελίξεως ατόμων υπό ομοιόμορφες συνθήκες τελούντων κατά παράβαση της Συνταγματικής Επιταγής για Ίση  Μεταχείριση, Επίσης με την αριθμ. G 273/97/26-10-99 απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου οι διοικήσεις των Ενόπλων Δυνάμεων, πρέπει να τηρούν κατά κανόνα την αρχή της ίσης μεταχείρισης.

Ερωτάται ο κ. Υπουργός:

Προτίθεται το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας  να τηρήσει την Συνταγματική Ισότητα στην περίπτωση αυτή των Εθελοντών Μακράς Θητείας (ΕΜΘ);»

 Στην αριθμ. πρωτ. 1975/24-1-2012 Αναφορά της προς τον ΥΕΘΑ η βουλευτής Ελένη Τσιαούση διαλαμβάνει καταληκτικά:

«Κατόπιν τούτων,

Παρακαλούμε να μας ενημερώσετε για τις περαιτέρω απαραίτητες ενέργειες προκειμένου, να εφαρμοστεί άμεσα η εξομοίωση της βαθμολογικής εξέλιξης των Εθελοντών Μακράς Θητείας στρατιωτικών, με τους λοιπούς υπαξιωματικούς μη παραγωγικής σχολής (αποφοίτους ΑΣΣΥ) όταν μάλιστα δεν προκαλείται δαπάνη στο κρατικό προϋπολογισμό, ώστε να αρθεί η χρονίζουσα σε βάρος τους άδικη διάκριση που υφίστανται σε όλο τον εργασιακό τους βίο.»

 Ο Βουλευτής Βασίλης Οικονόμου, έφερε τροπολογία για τη βαθμολογική εξέλιξη των Εθελοντών Μακράς Θητείας στην Ολομέλεια της Βουλής. Στην τοποθέτηση του ζήτησε σαφή δέσμευση από τον Υπουργό Άμυνας Πάνο Παναγιωτόπουλο να ψηφιστεί η τροπολογία.

Προειδοποίησε ότι δεν είναι ανεκτό να ακούγεται μόνο η άποψη των Επιτελείων για το θέμα και αυτή πάντα να γίνεται δεκτή.

Τόνισε ότι δεν είναι πλέον ανεκτό να υπάρχει διαφορετική αντιμετώπιση ίδιας κατηγορίας στελεχών (περίπτωση Εθελοντριών γυναικών).

Ο ΥΠΕΘΑ δεσμεύτηκε να φέρει το ζήτημα άμεσα στη Βουλή αφού προηγουμένως έρθει σε συνεννόηση με τους Αρχηγούς

 Ο Βουλευτής Θεόδωρος Καραογλου στην αριθμ. πρωτ. 4650/19-1-2012 ερώτηση του προς τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας διαλαμβάνει:

«Αδικία και άνιση μεταχείριση υφίστανται οι Εθελοντές Μακράς Θητείας των Ενόπλων Δυνάμεων, αναφορικά με το ζήτημα της βαθμολογικής τους εξέλιξης.

Η βαθμολογική τους εξέλιξη ρυθμίζεται βάσει του Ν.1848/89, σύμφωνα με τον οποίο βαθμολογικά εξελίσσονται έως τον βαθμό του Ανθυπασπιστή. Ενώ, οι εθελόντριες του Ν.705/1977, βάσει της κείμενης νομοθεσίας (Ν.2109/1992 και 3257/2004), δεν βγαίνουν απλά από τον συγκεκριμένο θεσμό, αλλά λαμβάνουν και τη βαθμολογική εξέλιξη αξιωματικού.

Συνεπώς, η αδικία που υφίστανται οι Εθελοντές Μακράς Θητείας είναι κατάφωρη. Αξίζει να σημειωθεί, ότι η βαθμολογική τους εξέλιξη δεν επιβαρύνει επιπρόσθετα τον κρατικό προϋπολογισμό, διότι μισθολογικά λαμβάνουν τις αποδοχές των μονίμων συναδέλφων τους, αναλόγως των ετών υπηρεσίας τους και όχι σύμφωνα με τον βαθμό που φέρουν. Οφείλει, λοιπόν, το αρμόδιο Υπουργείο να προβεί σε σχετική νομοθετική διάταξη, με την οποία θα αποκαθίσταται η κατάφωρη αδικία και η άνιση μεταχείριση, που υφίστανται οι Εθελοντές Μακράς Θητείας». 

        

Το Σύνταγμα με την παρ.2 άρθρου 120 επιτάσσει τον σεβασμό των διατάξεών του, από την οποία ανακύπτει η ανάγκη αντιμετώπισης της κατάστασης που δημιουργείται από την κήρυξη (θεώρηση) ανίσχυρης της δυσμενούς ιεραρχικής εξέλιξης των Ε.Μ.Θ. με παραβίαση της παρ.1 άρθρου 4 του Συντάγματος, σε σχέση με την ευμενή ιεραρχική εξέλιξη των εθελοντριών Ν.705/77 και Εθελοντών Ν.Δ. 445/74 με τη εφαρμογή και για εκείνους (Ε.Μ.Θ.) σε βάρος των οποίων έγινε αυτή, της ευμενούς ειδικής διάταξης, χωρίς την οποία εφαρμογή θα παραμένουν στην ουσία υπό δυσμενή διακριτική μεταχείριση.

Ο ισχυρισμός των παραγόντων της διοίκησης επί σχετικών αναφορών των ΕΜΘ, ότι δικαιολογείται η διακριτική μεταχείριση τους με ιεραρχική εξέλιξη μέχρι βαθμού ανθστού σε σχέση με την ιεραρχική εξέλιξη των Εθελοντών και Εθελοντριών σε βαθμούς αξκού με καταληκτικό Τχη – Επγου – Πχη, διότι αποτελούν διαφορετική κατηγορία από αυτή των Εθελοντών και Εθελοντριών, αποτελεί αιτιολογικό μόρφωμα καταχρηστικής άσκησης εξουσίας, με κραυγαλέα παραβίαση της Νομιμότητας, του Κράτους Δικαίου, των Αρχών της Χρηστής Διοίκησης, της Αμεροληψίας και των Συνταγματικών Επιταγών της Ίσης Μεταχείρισης και της Αναλογικότητας, αλλά και υποτίμησης της νοημοσύνης των Ένστολων.

Η επίκληση επίσης από τους παράγοντες της διοίκησης δύο σχετικών αποφάσεων του ΔΕΑ, οφειλόμενες σε μη σφαιρική δικαστική προβολή της διακριτικής μεταχείρισης των ΕΜΘ σε σχέση με την ιεραρχική εξέλιξη των Εθελοντριών του Ν. 705/77 και των Εθελοντών ΝΔ 445/74 και της προσβολής του πυρήνα των διατάξεων της Ισότητας και της Αναλογικότητας του Συντάγματος, παρίσταται απρόσφορη για αιτιολογικό έρεισμα της διακριτικής Αντισυνταγματικής μεταχείρισης των Ε.Μ.Θ., αφού είναι γνωστό ότι Νόμος κηρύσσεται ή μη, αντισυνταγματικός μόνο με απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, κάτι που δεν υπήρξε σχετικά με τη Συνταγματική ή μη ιεραρχική εξέλιξη των ΕΜΘ.

Συνακόλουθα των ανωτέρω απαιτείται σχετική νομοθετική ρύθμιση, καθότι η διοίκηση οφείλει να αντιμετωπίζει τους διοικούμενους μέσα στα πλαίσια του Συντάγματος, τις Γενικές Αρχές του Κοινοτικού Δικαίου, τις Συνταγματικές παραδόσεις των Κρατών Μελών της Ε.Ε., του Κράτυς Δικαίου και των Κανόνων Χρηστής Διοίκησης.

κ. Συνήγορε,

Οι 18.000 ΕΜΘ ζητούν την συνδρομή Σας για την εφαρμογή της Συνταγματικής Επιταγής για Ίση Μεταχείριση στην υπηρεσιακή εξέλιξή τους.

Με τιμή. 

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛΙΔΗΣ